Blauw is de zee
Net als de tranen
Maar tranen van geluk zijn ook blauw

Geel is de zon
Die altijd zal stralen
En in de winter schijnt de zon ook

Groen is het gras
Dat soms word gemaaid
Maar zelfs na het maaien groeit het ook

Rood is een roos
Met stekels geboren
En ook met stekels is hij mooi

Een druppel regenboog
Hij valt langzaam naar benee.

Het valt in het water,
Het water voert hem mee.

Iemand vindt de druppel, en plant hem in de grond.
En dit is het verhaal van hoe die regenboog ontstond

Dat ene woord zo alleen
En geen andere letters om zich heen
Maar ik schrijf snel een gedicht
En ik hou alle letters in het zicht

Dat ene woord niet meer alleen
Heeft duizend woorden om zich heen

Al dat geschiet 
Dat wil ik niet

Al dat gebeng
Dat vind ik eng

Al dat geschreeuw en gekrijs
Ik voel me niet veilig

In dat zogenaamde paradijs

soms een klein steegje, soms een grote weg  
soms wat geluk, maar soms ook wat pech
soms een kort gedichtje en soms een lang verhaal
soms een klein lief broertje en soms zijn ze het allemaal

O die ogen
O zo mooi

O wat blauw
O wat mooi

Al die ogen om me heen
Waar kijken al die ogen heen?